-
அம்மு." இயல்பாக அவளை அணைக்க வர. லேசாகத் தடுமாறியவள் ஜன்னலோரம் போய் நின்று கொண்டாள். அவன் நெருங்கினால் தான் கோபம் எல்லாம் பறந்துவிடும் என்னும் பயம் அவளுக்கு. மாமன் தோளில் சாய விரும்பியவள் அவனோடு ஒன்ற முடியாமல்  தவித்தாள்.

அவள் விலகல் கண்டு அவன் கண்கள் லேசாகச் சுருங்கிப் பின் தன்னை மீட்டுக் கொண்டது.

"நான்... உங்ககிட்டப் பேசணும் மாமா." அவள் பதட்டம் அவனுக்குக் கொஞ்சம் குதூகலமாகத்தான் இருந்தது.

"என்ன புதுசா யாரோ மாதிரி பேசுற." என்றான் கேலியாக

"எதுக்கு என்னைக் கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டீங்க மாமா?" குரோதமாக வந்தது அவள் கேள்வி. மகிழன்  லேசாகச் சிரித்தான்.

"இதென்ன கேள்வி மது? பத்து வருடம் காத்திருந்து கிடைத்த வரம் நீ,  என் காதல். உனக்கும் என்னை ரெம்ப பிடிக்கும் பண்ணிக்கிட்டேன்."

"எனக்கு உங்களை ரெம்ப பிடிக்கும் மாமா, உண்மையிலேயே என்ன உங்களுக்கு பிடிக்குமா மாமா?" வீம்பான கேள்வியில் மகிழனை காயப்படுத்தினாள்.

"பிடிக்காமப் போறதுக்குக் காரணம் இருக்காடா,  என்ன பேசுற அதுவும் இந்த நேரத்துல?” அவன் குரல் கலக்கமாக வந்தது.

"உங்களுக்கு என்ன பிடிக்கல மாமா." உங்களுக்கு என்மேல காதல் இல்லை. சந்தர்ப்பம் சூழ்நிலை காரணமாக என்னைக் கட்டிக்க சம்மதம் சொல்லிட்டிங்க..

"என்ன மது? ." அந்தக் குரலில் இருந்த வலி அவளுக்கு புரியத்தான் செய்தது. ஆனாலும் அவள் கோபம் அவள் காதல் மனதை வென்றது.

நிச்சயம் முடிஞ்ச பின்னர் நீங்க என்ன கண்டுக்கவே இல்ல, எனக்கு எவ்வளவு வலியா இருந்துச்சு தெரியுமா." கல்யாணம் பண்ணப் போற பொண்ணு எவ்வளவு ஆசையோடு இருப்ப ஒரு ரெண்டு வார்த்தை என்னோடு பேச நேரம் இல்லையா உங்களுக்கு,  

மது சாரிடா...நான்தான் சொன்னேன் இல்ல, வேலை முடிக்கனும், அப்பத்தான் உன் கூட இருக்கலாம் என்று சமாதானம் செய்ய முயன்றான்.

தன் தோள் தொட்ட கணவனின் கரத்தைப் படக்கென்று தட்டிவிட்டாள் மது. இப்போது மகிழன் நெற்றி மேலும் சுருங்கியது.

"தொடாதீங்க மாமா
"சீறினாள் மது.

"இப்ப எதுக்கு இந்த கோபம்?"

"அவள் முறைத்தாள்."

யார் அந்த வர்சினி, அவ கூட திருமணம் செய்ய ஏற்படு எல்லாம் கூட நடந்திருக்கு.

"இப்ப எதுக்கு அந்த பேச்சு'.

"எனக்கு தெரியணும்',

"இப்படி எரிச்சல் பட்டிருக்க வேண்டாம் மது" என சொல்லிவிட்டு அவன் கட்டிலில் போய் அமர்ந்தான்.

 அவன் காயம்பட்ட வார்த்தைகள் அவளுக்குள் ஏதோ செய்தது. மனதுக்கு பிடித்திருந்தாலும் அவனிடம் இணக்கம் காட்ட முடியாமல் தவித்தாள். இத்தனை குழப்பவாதியா நான் என அவளை அவளே நொந்து கொண்டாள். அவளுக்கே புரியவில்லை, நான் ஏன் இப்படி இருக்கிறேன்.

"ரெண்டு பேருமே களைச்சுப் போய் இருக்கோம். நீ தூங்கு மது காலையில பேசிக்கலாம்."   சொன்னவனைக் கேள்வியாகப் பார்த்தாள். "தூவியிருந்த மலர்கள் அவனைக் கேலியாகப் பார்த்துச் சிரித்தது. ஜன்னலோரம் நின்றிருந்தவளுக்கு முதுகு காட்டிப் படுத்துக் கொண்டான். சற்று நேரத்தில் அசதி மேலிடத் தூங்கியும் போனான்.

ஆனால் மது தூங்கவில்லை.யோசித்த படி ரூமிற்குள் நடைபயின்றாள். ஆசைப்பட்டு மணந்த மாமன் தான் ஆனாலும் அவளுக்கு அவனோடு முழுதாக கொஞ்சம் நாட்கள் தேவைப்பட்டது, இன்று எதுவும் வேண்டாம் என்று சொன்னால்  சிரமப்படுவான் என்றுதான் எதிர்பார்த்தாள். இப்படியான ஒரு குழப்பத்தை அவள் எதிர்பார்க்கவில்லை. 


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

மது மகிழன் - 2

-
                              ஐந்து வருடங்களுக்கு முன்... எட்டையபுரத்தில் இருந்து விளாத்திக்குளம் நோக்கி பயணித்த பேருந்தில் இருந்தான் மகிழன். இருள் முழுமையாக விலகாத காலை நேரம்.  சற்றுமுன் பெய்த மழை சாரலின் ஈரமும், கரிசல் மண்வாசமும் காற்றில் கலந்து வர அந்த சுகந்தத்தை ஆழ மூச்செடுத்து ரசித்தது அவன் மனம். "புளியஞ்சோலை' பெயர்ப் பலகையை பார்த்ததும் மகிழன் மனதில் ஒரு மென்மையான இதம் பரவியது, தாய் பிறந்த ஊர், எட்டையபுரத்தில் இருந்து ஆறு கிலோமீட்டர் தூரத்தில் இருந்தது அந்த கிராமம். முதன்மை சாலையில் இறங்கி உள்ளே இரண்டு கிலோ மீட்டர் தூரம் நடந்து செல்ல வேண்டும். "ஏப்பா ஓட வந்துருச்சு இறங்கறவங்க வெரசா இறங்குங்க! என்ற நடத்துனரின் குரலுக்கு முன்பே, படிக்கு அருகில் இருந்தான் மகிழன். பேருந்து நிறுத்தத்தில் சேது நின்றிருந்தான், மகிழன் இறங்கி வருவதை பார்த்தவன். "மகிழ! என பாசத்தோடு ஓடிவந்து அணைத்துக் கொண்டான், அம்மா எங்கடா? "அம்மா நாளைக்கு மதினி கூட வருவாங்க' என்னண்ணா இந்த நேரத்தில இங்க இருக்க? யாரு வாரங்க? என்று கேட்க.. "தாமரை அ...
Read more

mm1

-
07-08-2008 என்னும் நாட்காட்டியின் தாளைக் கிழித்துக் கொண்டிருந்தார் தேநீர் கடை உரிமையாளர்.   நடை பயிற்சியை முடித்துக்கிக்கொண்டு நான்கு பெண்கள் படியேறினார்கள். மதுநிலா நமது கதையின் நாயகி. அவளின் தோழிகள் கார்த்திகா, நிகிலா, ஜானகி நடைபயிற்சி முடித்து விட்டு தேநீர் கோப்பையுடன்  ஹாலில் அமர்ந்திருந்தார்கள் தோழிகள் நால்வரும். நிகிலா ஏதோ ஒன்றைப் பேச அதற்கு பதிலாக ஜானகி வேறு ஒன்று பேச அந்த வீடே அவர்களது பேச்சில் கதிகலங்கிப் போனது. வழக்கமாக இவ்வாறு ஏதாவது நடக்கும் போது மதுவும் அவர்களுடன் இணைந்து கொண்டு மேலும் வம்பிழுப்பாள். ஆனால் இன்று அவளிருந்த மனநிலையில் அவை எவற்றிலும் தன் கவனத்தைச் செலுத்தாமல் இருக்க அவளை விசித்திரமாக பார்த்த நிகிலா “என்ன ஆச்சு டி? ஏன் டல்லா இருக்க? உடம்புக்கு எதுவும் முடியலடா?” அக்கறையுடன் அவளது நெற்றியில் கை வைத்து பார்த்துக் கேட்கவும் சிறு புன்னகையுடன் அவளைப் பார்த்து மறுப்பாக தலையசைத்தவள் “ஒண்ணும் இல்லை டி! நான் ரூமுக்கு போறேன்" என்று விட்டு அங்கிருந்து எழுந்து சென்று விட அவளோ கார்த்திகாவிடம்  ஜாடையாக என்னவென்று வினவினாள். மது திருச்சி வந்து ஒன்றரை வருடங...
Read more

மது மகிழன் - 3

-
கல்லணை. மதுவும், கார்த்திகாவும் வந்து அரை மணி நேரம் கடந்தும் மகிழன் வரவில்லை. மணிக்கட்டைத் திருப்பி பார்த்தாள் மது. இன்னும் பதினொன்றாவதற்கு ஐந்து நிமிடம்  இருந்தது.  "உங்க அண்ணன் பெரிய கலெக்டர் சொன்ன டைமுக்கு தான் வருவாரு போல' என்றாள் மது. "எங்க அண்ணன் உனக்கு யாரு' என்னறாள் கார்த்திகா மது கண்களில் தன்னவனை பார்க்க போகும் மகிழ்ச்சி பிராவகமாய் ஊற்று எடுத்து இருந்தது. அவள் மனது ஒரு நிலையில் இல்லை. கார்த்திகா பேசுவது கூட அவள் காதில் விழவில்லை. அவள் இதழ்களில் எப்போதும் ஒட்டி இருக்கும் புன்னகை இன்று  ஏனோ பெரியதாக விரிந்து இருந்தது. இருக்காதா பின்னே? எத்தனை வருடத் தவம், கனவு, ஆசை.. உள்ளுக்குள் பொங்கிய  மகிழ்ச்சியில் அவள் அருகில் இருந்த கார்த்திகாவை கிள்ளுவதும், அடிப்பதுமாய் படுத்தி எடுத்தாள், அவள் துன்பத்தை எல்லாம் தங்கி நின்ற தோழி அவள் மகிழ்ச்சி தரும் தொல்லைகளையும் தாங்கினாள். கனவுலகில் மது திளைத்திருக்க..... "ம்ஹூம்" என்கிற சத்தத்தில் கவனம் கலைய மது நிமிர்ந்து பார்த்தாள். அகன்று விரிந்த தோளோடு, கண்களில் குறும்போடு அவளையே பார்த்திருந்தான் மகிழன். திடீரென மாமனை பார்...
Read more